رندانه

علاقه مندان می تواننددر بخش نظرات این پست ثابت 

مشاعره مشروط  با عنوان امام حسین علیه السلام   داشته باشند

...................................................................................................

دوستان توجه داشته باشند که برای نظم و پیوستگی اشعار

 در قسمت نظرات این صفحه  فقط مشاعره صورت می گیرد

...................................................................................................

 مشاعره ی آئینی مانند همان مشاعره ی مشروط است یعنی:

 مشاعره با کلمه ای خاص که در هربیت الزاما باید یا خود آن کلمه و یا هم خانواده هایش باشد

بدون توجه به حرف آخر بیت ماقبل

برای آشنایی بیشتر با مشاعره مشروط می توانید به مطالعه ی اشعار   این صفحه بپردازید

علاقه مندان می تواننددر بخش نظرات این پست ثابت 

مشاعره مشروط  با عنوان  امام رضا علیه السلام  داشته باشند

...................................................................................................

دوستان توجه داشته باشند که برای نظم و پیوستگی اشعار

 در قسمت نظرات این صفحه  فقط مشاعره صورت می گیرد

...................................................................................................

مشاعره ی  مشروط یعنی:

 مشاعره با کلمه ای خاص که در هربیت الزاما باید یا خود آن کلمه و یا هم خانواده هایش باشد

بدون توجه به حرف آخر بیت ماقبل

برای آشنایی بیشتر با مشاعره مشروط می توانید به مطالعه ی اشعار   این صفحه بپردازید

...................................................................................................

دوستان توجه داشته باشند که برای نظم و پیوستگی اشعار

 در قسمت نظرات این صفحه  فقط مشاعره صورت می گیرد

...................................................................................................

این مشاعره ی آئینی مانند همان مشاعره ی مشروط است یعنی:

 مشاعره با کلمه ای خاص که در هربیت الزاما باید یا خود آن کلمه و یا هم خانواده هایش باشد

بدون توجه به حرف آخر بیت ماقبل

برای آشنایی بیشتر با مشاعره مشروط می توانید به مطالعه ی اشعار   این صفحه بپردازید

طراح پوستر

ابریست کوچه کوچه، دل من ـ خدا کند
نم نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

حسّی غریب در قلَمَم بغض کرده است
چیزی نمانده پشت غزل را دوتا کند

مضمون داغ و واژه و مقتل بیاورید
شاید که بغض شعر مرا گریه وا کند

با واژه های از رمق افتاده آمدم
می خواست این غزل به شما اقتدا کند

حالا اجازه هست شما را از این به بعد
این شعر سینه سوخته، مادر صدا کند؟

مادر! دوباره کودک بی تاب قصه ات ...
تا اینکه لای لای تو با او چها کند

یادش بخیر مادرم از کودکی مرا
می برد تکیه تکیه که نذر شما کند

یادم نمی رود که مرا فاطمیه ها
می برد با حسین شما آشنا کند

در کوچه های سینه زنی نوحه خوان شدم
تا داغ سینه ی تو مرا مبتلا کند

مادر! دوباره زخم شما را سروده ام
باید غزل دوباره به عهدش وفا کند:

یک شهر، خشم و کینه، در آن کوچه – مانده بود
دست تو را چگونه ز مولا جدا کند

باور نمی کنم که رمق داشت دست تو
مجبور شد که دست علی را رها کند...

تو روی خاک بودی و درگیر خار بود
چشمی که خاک را به نظر کیمیا کند

نفرین نکن، اجازه بده اشک دیده ات
این خاک معصیت زده را کربلا کند

زخمی که تو نشان علی هم نداده ای
چیزی نمانده سر به روی نیزه وا کند

باید شبانه داغ علی را به خاک برد
نگذار روز، راز تو را برملا کند...

گفتند فاطمیه کدام است؟ کوچه چیست؟
افسانه باشد این همه؛ گفتم خدا کند

با بغض، مردی آمد از این کوچه ها گذشت
می رفت تا برای ظهورش دعا کند

از کوچه ها گذشت ... و باران شروع شد
پایان شعر بود که توفان شروع شد

حسن بیاتانی

طراح پوستر

برای شنیدن این مرثیه و مثوی ای دیگر 

با صدای آقای حسن بیاتانی  اینجا و اینجا کلیک بفرمائید

وبرای خواندن وداع حضرت علی علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها

 به این  اینجا مراجعه بفرمائید

علاقه مندان می تواننددر بخش نظرات این پست ثابت 

مشاعره مشروط  با عنوان حضرت زهرا سلام الله علیها  داشته باشند

طراح پوستر

...................................................................................................

دوستان توجه داشته باشند که برای نظم و پیوستگی اشعار

 در قسمت نظرات این صفحه  فقط مشاعره صورت می گیرد

...................................................................................................

این مشاعره ی آئینی مانند همان مشاعره ی مشروط است یعنی:

 مشاعره با کلمه ای خاص که در هربیت الزاما باید یا خود آن کلمه و یا هم خانواده هایش باشد

بدون توجه به حرف آخر بیت ماقبل

برای آشنایی بیشتر با مشاعره مشروط می توانید به مطالعه ی اشعار   این صفحه بپردازید

چشمه های خروشان تو را می شناسند

موج های پریشان تو را می شناسند

پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی

ریگ های بیابان تو را می شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت

زین سبب برگ و باران تو را می شناسند

از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی

ای که امواج طوفان تو را می شناسند

اینک ای خوب، فصل غریبی سر آمد

چون تمام غریبان تو را می شناسند

کاش من هم عبور تو را دیده بودم

کوچه های خراسان، تو را می شناسند

 «قیصر امین پور»

بگذار که این باغ درش گم شده باشد
گل های ترش برگ و برش گم شده باشد

جز چشم به راهی به چه دل خوش کند این باغ
گر قاصدک نامه برش گم شده باشد

باغ شب من کاش درش بسته بماند
ای کاش کلید سحرش گم شده باشد

بی اختر و ماه است دلم مثل کسی که
صندوقچه ی سیم و زرش گم شده باشد

شب تیره و تار است و بلا دیده و خاموش
انگار که قرص قمرش گم شده باشد

چاهی است همه ناله و دشتی است همه گرگ
خواب پدری که پسرش گم شده باشد

آن روز تو را یافتم افتاده و تنها
در هیبت نخلی که سرش گم شده باشد

پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر
چون شیشه ی عطری که درش گم شده باشد....

سعید بیابانکی

طراح پوستر

 هیچ دلی  عاشق   و   دچار     مبادا             

                                                    عاقبت   چشم     انتظار  مبادا

   می روی وابرها به گریه که برگرد

                                                     چشم  خداوند  اشکبا ر  مبادا

  تشنه لبی مست رفته است به میدان

                                                       آینه  با سنگ در کنار مبادا

 تشنه لبی مست رفته است به میدان

                                           وعده  دیدار بر مزار  مبادا                                        

 تشنه لبی مست رفته است به میدان

                                                    این  خبر  سرخ  ناگوار مبادا

  تشنه لبی مست رفته است به میدان

                                                   تشنه لب مست  بی قرار مبادا

 شیحه اسبی شنیده می شود از دور

                                                   شیحه اسبی که بی سوار مبادا

این طرف  آهو  دوید  آنطرف  آهو

                                                      دشت د راندیشه  شکار مبادا

وسعت دشت است و وحشت رم اسبان

                                                   غنچه سرخی به رهگذار مبادا

زندگی سبز ومرگ سرخ مبارک

                                                   دشت پر از لاله بی بهار مبادا

عالم کثرت گشود راه به وحدت

                                                      هیچ   به جز   آفریدگار مبادا

                                                                                  فاضل نظری

***************************************

پیوست:۲۰/۹

هر کس که با تو بوده اگر با تو هست ماند

دنیا تو را نداشت که این گونه پست ماند

چون روز روشن است که پیروز جنگ کیست

در قلب دشمنان تو داغ شکست ماند

در زیر رقص تیغ تو در اوج کارزار

هر کس که ایستاد نه،  هر کس نشست ماند

هر آدمی ز رفتن خود ردّپا گذاشت

اما چرا ز رفتن تو ردّدست ماند

حق می دهم به آب اگر جزر و مد کند

بعد از تو کم کسی است که یکتاپرست ماند

از وبلاگ: درد معاصر

دانلود فایل صوتی بحرطویل "عصر یک جمعه دلگیر"

عصر یک جمعه ی دلگیر دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است ؟چرا آب به گلدان نرسیده است ؟چرا لحظه ی باران نرسیده است ؟و هر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است ؟به ایمان نرسیده است و غم عششق به پایان نرسیده است ؟بگوحافظ دل خسته زشیراز بیایدبنویسد .که هنوزم که هنوزاست چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟چرا کلبه ی احزان به گلستان نرسیده است ؟دل عشق ترک خورد :گل زخم نمک خورد :زمین مرد:زمین مرد :خداوند گواه است. دلم چشم به راه است و در حسرت یک پلک نگاه است.ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی: برسد کاش صدایم به صدایی

عصر این جمعه ی دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس .تو کجایی گل نرگس ؟ به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است زجنس غم و ماتم .زده آتش به دل آدم و عالم .مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای ای عشق مجسم که به جای نم شبنم بچکد خون جگر از عمق نگاهت .نکند باز شده ماه محرم که چنین میزند آتش به دل فاطمه آهت .به فدای نخ آن شال سیاهت .به فدای رخت ای ماه ! بیا .صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم تویی آجرک الله عزیز دو جهان .یوسف در چاه .دلم سوخته از آه نفسش های غریبت .دل من بال کبوتر شده .خاکستر پرپر شده .همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی .و سپس رفته به اقلیم رهایی :به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه خودت .زیر رکابت ببری تا بشوم کرب و بلایی .:به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد .نگهم خواب ندارد .قلمم گوشه ی دفتر .غزل ناب ندارد .شب من روزن مهتاب ندارد .

همه گویند به انگشت اشاره :مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد ؟و کجایی ؟تو کجایی شده ام باز هوایی .شده ام باز هوایی ....

گریه کن گریه و خون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه زمقتل بنویسم .و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است .به گستردگی ساحل نیل است و این بحر طویل است .و ببخشید اگر این مخمل خون بر تن تب دار حروف است .که این روضه ی مکشوف لهوف است .عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است .و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است : ولی حیف که ارباب  قتیل العبرات است .ولی حیف که ارباب اسیر الکربات است ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین بن علی تشنه ی یار است و زنی محو تماشاست زبالای بلندی الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که  الشمر ....خدایا چه بگویم ؟که شکستند سبو را و بریدند...
دلت تاب ندارد به خدا با خبرم .میگذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی .تو خودت کرب و بلایی .قسمت میدهم آقابه همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی تو کجایی ؟تو کجایی ؟

سید حمید رضا برقعی

 قالب شعر :مربع ترکیب

با اشک هاش دفتر خود را نمور کرد

در خود تمام مرثیه ها را مرور کرد

ذهنش ز روضه ها ی مجسم عبور کرد

شاعر بساط سینه زدن را که جور کرد

احساس کرد از همه عالم جدا شده است

در بیت هاش مجلس ماتم به پا شده است

در اوج روضه ، خوب دلش را که غم گرفت

وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت

وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت

مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت

باز این چه شورش است که در جان واژه ها ست

شاعر شکست خورده طوفان واژه هاست

بی اختیار شد قلمش را رها گذاشت

دستی ز غیب قافیه را کربلا گذاشت

یک بیت بعد ، واژه ی لب تشنه را گذاشت

تن را جدا گذاشت و سر را جدا گذاشت

حس کرد پا به پاش جهان گریه می کند

دارد غروب فرشچیان گریه می کند

با این زبان چگونه بگویم چه ها کشید

بر روی خاک و خون بدنی را رها کشید

او را چنان فنای خدا بی ریا کشید

حتی براش جای کفن بوریا کشید

در خون کشید قافیه ها را ، حروف را

از بس که گریه کرد تمام لهوف را

اما در اوج روضه کم آورد و رنگ باخت

بالا گرفت کار و سپس آسمان گداخت

این بند را جدای همه روی نیزه ساخت

خورشید سر بریده غروبی نمی شناخت

بر اوج نیزه گرم طلوعی دوباره بود

اوکهکشان روشن هفده ستاره بود 

خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن

پیشانی اش پر از عرق سرد و بعد از آن 

خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن

شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن

در خلصه ای عمیق خودش بود و هیچکس

                                         شاعر کنار دفترش افتاد از نفس                                    

وبلاگ آقای حمید رضا برقعی

 " التماس دعای فراوان "

مرحوم کل احمد آقا ( کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی ) نقل می کردند که: « روزی جناب شیخ رجبعلی خیاط به من فرمودند: در عالم معنا، روح خواجه حافظ شیرازی را مشاهده کردم که بسیار منبسط بود. خواجه حافظ شیرازی رو به من کرده و گفت: من غزل شاه شمشاد قدان را، در وصف ماه منیر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام سرودم. و از این امر خیلی مسرور بود.»

شاه شمشاد قدان ، خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

http://hob.blogfa.com/cat-36.aspx

صبح ملکوت بود و من بودم و تو

            دل محو قنوت بود و من بودم تو

                         ای کاش پس پنجره ی فولادت

                    یک لحظه سکوت بود ومن بودم و تو ...

 http://cgtasnim.blogfa.com/

بحر طویل در ادامه مطلب

 علاقه مندان می توانند در این پست ثابت  مشاعره مشروط با عنوان

"امیر المومنین حضرت علی علیه السلام "داشته باشند 

دوستان توجه داشته باشند که در قسمت نظرات این صفحه برای نظم و پیوستگی مطالب 

فقط مشاعره صورت می گیرد

دل هر چه نظر به وسعت  عالم تافت

جز نور تو در عرصه آفاق نیافت

هنگام نهادن قدم برسرخاک

دیوار حرم به احترام تو شکافت

"عباس براتی پور"

*************************************

روز پدر را به پدرم که برایش هیچ کاری نکرده ام

و روز مرد را به همسرو برادرهایم

تبریک عرض میکنم

امشب با نشون دادن ریگی از صحرای خونبار جنایات عبدالمالک ریگی از تلوزیون متوجه شدم ماذره ای  از جانایاتی که در حق بشریت میشود هم خبرنداریم  که برای ظهور حجتش دست التماس به آستان اله بلند نمی کنیم به قول شهید آوینی شدیم" قبرستان نشینان سرزمین عادات"

 جنگ  شیعه و سنی که تمام میشودتا به جنگ استکبار برویم؟........

اللهم عجل لولیک الفرج 

بر کوری دشمنان زهرا صلوات

نابودی هرچه خصم مولا صلوات

آغاز ولایت امام عصر است

بر شکر چنین عید مصفا صلوات

ما نوکر خاندان حیدر هستیم

صد شکر که در امان  حیدر هستیم

بر لوح دل ما ز ازل بنوشتند

ما دشمن دشمنان حیدر هستیم