یک ذره ز کیمیای اخلاص گر بر مس من زنی شوم خاص
این مشاعره به درخواست دوست گرامی خانم "زهرا " جمع آوری شده
و شامل ابیاتی است که حرف انتهایی آن با "ص" است
عهدو پیمان فلک را نیست چندان اعتبار عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
طره ی شاهد دنیی همه بند است و فریب عارفان بر سر این رشته نجویند نزاع
ظل ممدود خم زلف تو ام بر سر باد کاندران سایه قرار دل شیدا باشد
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ هرچه کردم همه از دولت قرآن کردم
سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض به هوی سر کوی تو برفت از یادم
شب مردان خدا روز جهان افروز است روشنان را به حقیقت شب ظلمانی نیست
راه پنهانی میخانه نداند همه کس جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر
این مشاعره کاملا سرکاری همون مشاعره سنتیه که شما به جای نوشتن بیت تشریف می برید تو گزینه start سیستمتون بعدروی گزینه pint کلیک می فرمائید زحمت نوشتن بیت رو اونجا میکشید یعد تشریف می برید اینجا آپلودش می کنید بعد آدرسشو تو نظرات میذارید
لطفا زیاد بابتش زحمت نکشید که روز قیامت برای سر کار گذاشتنتون نمی تونم خیلی پاسخگو باشم 
بسم الله
این مشاعره به کوشش مریم اکبری عزیز جمع آوری شده
در آسمان نه عجب گربه گفته حافظ سرود زهره به رقص اورد مسیحارا
ذره خاکم و در کوی تو ام جای خوش است ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم
نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد
لطف خدا بیشتر از جرم ماست نکته سر بسته چه دانی خموش
حافظ
گر به کاشنه رندان قدمی خواهی زد نقل و شعر شکرین و می بی غش دارم
حافظ
کس چون تو طریق پاکبازی نگرفت
با زخم نشان سرفرازی نگرفت
زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت
حیثیت مرگ را به بازی نگرفت
سید حسن حسینی
قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز ورای حد تقریر است شرح آرزومندی
حافظ
نکته جالب مشاعره با این حرف اینه که پیدا کردن ابیاتی که با حرف "ط" شروع میشه خیلی ساده تر از پیدا کردن ابیاتی هست که با حرف "ط" تموم میشه
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
چو نویسی برسر بنوشته خط
فهم ناید خواندنش گردد غلط مولانا/دفتر دوم مثنوی
گرسخنتان مینماید یک غلط
در اثر مایه ی نزاعست و سخط مولانا/دفتر دوم مثنوی
بلاغت نگه داشتندی و خط
کسی کو بدی چیره بریک نقط فردوسی
برشنایش چه میبری چو بط
دانش آموزش و فصاحت وخط اوحدی/جام جم
بسته به صد مهربر اطراف شط
عقد محبت کشفی با دو بط جامی /هفت اورنگ
اوستاداند حساب رسم و خط
طرح ونقشی خالی از سهو وغلط پروین اعتصامی
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
طره ی شاهد دنیی همه بند است و فریب
عارفان بر سر این رشته نجویند نزاع
طلب نمی کنی از من سخن جفا این است
وگرنه با تو چه بحث است در سخندانی
طیره جلوی طوبی قد چون سرو تو شد
غیرت خلد برین ساحت بستان تو باد
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
طریق و رسم صاحب دولتان است
که بنوازند مردان نکو را
طمع را نباید که چندان کنی
که صاحب کرم را پشیمان کنی
طوطیان در شکرستان کامرانی کنند
وز تحسر دست بر سر می زند مسکین مگس
طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
ور بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف
طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق
کاندرین دامگه حادثه چون افتادم
طهارت ارنه به خون جکر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
طمع از خلق گدایی باشد
گرهمه حاتم طائی باشد
طوطیی را به خیال شکری دل خوش بود
ناگهش سیل فنا نقش عمل باطل کرد
طرف کرم زکس نبست این دل پر امید من
گرچه سخن همی برد قصه من به هر طرف
طفیل هستی عشقند آدمی و پری
ارادتی بنما تا سعادتی ببری**
طوبی زقامت تو نیارد که دم زند زین
قصه بگذرم که سخن می شود بلند***
طبع کودک را به شیرینی خوش است
اونداند هرچه شیرین ، نی خوش است
طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد
در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
طلعت دوست ، عیان می خواهم
هر چه جز اوست نهان می خواهم
طاووس را به نقش و نگاری که هست ، خَلق
تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش
طعنه ی خَلق و جفای فلک و جورِ رقیب
جمله هیچ اند اگر یار موافق باشد
طوطی از خاموشی آیینه می آید به حرف
مهرخاموشی به لب زن تا به دل گویا شوی
طفل را گوشه ی گهواره جهانی است فراخ
همه آفاق ، بَرِ همت مردان قفسی است
طبایع جز کشش کاری ندانند
حکیمان این کشش را عشق خوانند
طفل اشکم خویش را رسوای مردم کرده است
می دود هر سو نمی دانم که را گم کرده است ؟
طی نگشته روزگار کودکی ، پیری رسید
از کتاب عمر ما فصل شَباب افتاده است*
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
* ۱۰ بیت آخر را از وبلاگ gshahed88.blogfa.com کپی کردم
** ممنونم نرکس جان
*** از سرکار خانم شبلی هم متشکرم
